Ja visjes zijn ook huisdieren! Nou ja, tuindieren dan. Vorig jaar in juli hebben we onze grote vijver aangelegd en daar wonen inmiddels 21 vissen. Het aantal fluctueert enigszins wegens ongewenst bezoek van heer of mevrouw Reiger, maar de laatste tijd valt het mee.
Ze zijn allemaal behoorlijk mak. Elke keer als ze een “bewegend wezen” langs de vijver zien – mens of hond, dat maakt niet uit – dan komen ze als de donder aan: ETEN? ETEN?
De grootste vissen zijn natuurlijk kois: Fred, de grote wit-oranje, met partner Ginger.
Daar tussenin – qua grootte – hun adoptiefje Bart. We hebben ook nog een kleinere gele koi, die staat hieronder er ook bij in het koi familie portret, en een kleinere oranje-zwarte koi die we Ray Charles hebben genoemd. Omdat ie een zwarte zonnebril lijkt te hebben.
Voor de rest zijn het goudvissen, Shubunkins, windes (2 gouden en 2 blauwe) en 1 Nase. We wisten niet hoe die vis in het nederlands heet, maar ik heb het net even gegoogeld en blijkbaar is het een sneep?!?!? Niet te verwarren met Snape, in het latijns Chondrostoma nasus.
Hij was ons verkocht als zijnde zilvergrijs, maar zeg maar zwart. We zien hem af en toe voorbij schieten, als de zon goed in de vijver schijnt, maar fotograferen ho maar. Dus dan moet je dan maar van me aannemen dat we die hebben. Hij groeit wel dus eten doet ie goed. Ze groeien allemaal als kool trouwens.
Speaking of which, hier is Fred op kenmerkende wijze afgebeeld: bek open an happen maar.
“Ja heel leuk die camera vrouw, maar wanneer komt het vreten nou? Ik heb wel zin in die luxe gedroogde wurmpies vandaag. Ja dat klopt, daar heb ik elke dag trek in.”
Bartje is ook heel fotogeniek. Gelukkig interesseren de katten zich helemaal niet voor de vissen. Er is genoeg muis te vangen denk ik, zonder dat ze nat hoeven te worrden.
Maar Fred is het beeldigst. Het zijn trouwens geen dure kois hoor, dat wil zeggen, ze zijn duurder dan de gewone vissen, maar niet belachelijk. Goudvissen en shubunkins kosten bijna niks, een paar euro. En groeien doen ze allemaal.
Het voer is ook niet duur, al geven we niet meer het allergoedkoopste voer. Van die vage langwerpige dingetjes – vissefriet – is het goedkoopst. Dat maakt op zich voor de vissen niet veel uit schijnbaar maar ze poepen er ook meer van. En daarvan krijg je sneller last van algen. Dus ze krijgen van die keurige korrels, of wurmpjes dus. Als de vijver eenmaal hebt qua aanschaf, dan kost het allemaal niet zo heel veel. Er zitten heel veel planten in en rondom de vijver, dat is goed voor de waterkwaliteit.
Je kunt het natuurlijk zo gek maken als je zelf wilt, maar wij genieten gewoon van het groen, het watergeklater en de vrolijk rondzwemmende visjes.
Altijd je stukje zen bij de hand zeg maar.