Dave en ik hebben een behoorlijk grote tuin, en daar zat een piepklein vijvertje in, nog van de vorige bewoners. Vorige zomer hebben we die weer in gebruik genomen, dat was heel leuk, maar hij was zo klein! En we hebben best plek voor een grote vijver.
Een vijver is zo heerlijk zen. Als je erbij zit, dan is het heel makkelijk om je hoofd leeg te maken. Je koekeloert wat naar de vissen: “hee de goudvisjes bij mekaar. oh, daar is de gele koi. Allemaal wurmelen onder de watersla…”.
Twee weken geleden zijn we aan de nieuwe vijver begonnen, vooral omdat we een graafmachientje van onze overbuurman konden lenen. Stiekem nog wel leuk werk ook, vond Dave…
Het is een mooie plek voor een vijver, niet al teveel zon en goed te zien vanaf het huis. Er zal in de herfst wel blad in vallen, maar ja, dat is overal in onze tuin.
Na het basisgat moeten er een soort randen in gemaakt worden, waar je de vijverfolie in kunt vastleggen. Die heeft Dave erin gebeiteld met een bijltje. Het is een flinke kuil geworden.
Er passen makkelijk 3 hondjes in!
Daarna is de vijverfolie erin gevouwen, we hadden een soort “couponnetje” gekocht, van 6 x 9 meter… Die maat hadden we van te voren dus daar hebben we het gat gewoon op afgestemd.
Vullen met water. We hebben een pomp in de tuin, waar je het grondwater mee oppompt. Die heeft 5,5 uur aangestaan om de bak te vullen!
Daarna was het natuurlijk feest voor Tinka, die is dol op water, dus hup tennisbal erin laten vallen. De andere twee hebben hun beurt overgeslagen. Ze was er trouwens een beetje per ongeluk in gegleden, omdat ze niet bij de bal kon.
De randen van de vijver hebben we vastgelegd met grote stenen. Die konden we hier in de buurt makkelijk krijgen bij Kies van Kessel.
Ik vind het mooie blauw-witte stenen. Als het kralen zouden zijn, zou ik ze ook leuk vinden. Ik weet niet wat voor soort steen het is en wat de witte dooradering is. Als iemand dat weet, dan hou ik me aanbevolen!
Het zal waarschijnlijk uit een diepe laag gehaald zijn, want er zat een soort grijzig slijk aan vast.
Afgelopen donderdag en vrijdag hadden we dus een paar dagen vrij genomen, en dat was o.a. om de vijver af te maken. Even breakie breakie van de kralen, dat moet af en toe.
Het was een flink gesleep, 900 kilo aan stenen dus geen fitness meer nodig deze week!. De stenen moesten helemaal rondom worden gelegd, op zo’n manier dat je het vijverfolie niet meer ziet. Het mag eigenlijk ook niet aan de zon blootgesteld zijn, want op den duur beschadigt het daardoor.
Daarna het leuke werk van nieuwe plantjes poten en de visjes erin! Alle drijfplanten komen uit de kleine vijver, want die jongen zo snel aan. Die kleine vijver zat zo vol, die hadden we steeds eruit gehaald en opgespaard in een pierenbadje.
Nu is de vijver zo goed als af! Tussen de stenen zijn kleine rotsplantjes gepoot.
Er zitten bijna 20 visjes in: goudvissen, Kois, windes en Shubunkins. Op ééntje na (Fred) e zijn allemaal nog klein, onder de 10 cm, maar groeien doen ze vanzelf!
Ik ben niet zo tuinierster, maar een vijver maken is erg leuk. Je creëert iets. Er was eerst alleen een plak gras en er is nu een waterwereld. Als het goed inricht, met een goeie biotoop, dan reguleert het zichzelf ook vrij makkelijk.
De andere dieren reageren er verschillend op.
Akkie vindt Freddie (die ene grote koi dus) heel interessant, die zou hij het liefste vangen! Tinka en Maja zal het worst wezen. Zelfs Roos interesseert zich helemaal niet voor de vissen!
Heb je ook een vijver? Zo ja, heb je nog tips voor me?