Ik had vorige week gehoord dat er nodig weer eens een huisdiertjes-blog moest komen (bedankt Sietske!), dus daar voldoe ik dan graag aan he. In dit winterse weer heb ik niet veel spannende foto’s gemaakt, maar natuurlijk wel in archief! Deze keer over Tinka, onze herder-kruising, een mix Groenendaeler, hollandse herder en duitse herder. Alle nestgenootjes waren zwart, Tinka het enige blondje. Het was een enorm schrieltje, the runt of the litter eigenlijk, maar Dave had haar uitgekozen.
De mand was op de groei gekocht…
Happen naar de baas!
Ze kan zichzelf altijd heel goed vermaken. Als er niemand wil spelen, dan speelt ze zelf wel. Hier met een botje in een ouwe emmer. Toen ie er op een gegeven moment los geraakt was, gooide ze hem er zelf in, en ging er dan met de emmer hollen tot ie er weer uit vloog. LOL!
Later vulde ze de mand toch weer aardig uit.
Helaas bleek Tinka ook het gevreesde probleem met de heupen te hebben: heup dysplacie. Haar beide ouders blijkbaar niet, maar ja, daar koop je niks voor. Haar heupgewrichten zijn min of meer misvormd, de vatting voor de kogel van het gewricht lijkt wel half. Na veel geklooi, het was onze eerste hond, zat ze al vrij snel aan de medicijnen, pijnstillers. Het is mooi dat het bestaat, maar ze was nog geen jaar oud. We zijn ermee naar de orthopeed in Wageningen geweest. Die had niet gedacht dat Tinka nog zo goed kon lopen, nadat ze de röntgenfoto’s had gezien.
Lang verhaal kort, kunstheupen zagen we niet zitten: heel duur, kost heel veel tijd en 2 jaar revalidatie (1 jaar per kant) is lang op een hondenleven.
Nadat ik via het duitse herderforum had gehoord over goudacupunctuur, hebben we daarvoor besloten. Dat is een soort alternatieve pijnbestrijding die energetisch werkt. Het verbetert dus niks aan de situatie maar de hond heeft minder pijn.
Een behandeling kostte – destijds – zo’n 600 euro voor 2 kanten, en het is niet belastend voor de hond. Alleen een kort roesje en een half uur later kon ze weer mee naar huis. Zo zag het er toen uit.
Je ziet de gouden staafjes duidelijk zitten, dus sindsdien is ze ons gouden hondje.
Het hele eieren eten is natuurlijk WIE het doet, het komt erg precies. Wij zijn daarvoor naar een duitse dierenarts, Erhard Schulze, gegaan, die zo’n beetje de grondlegger van dit principe is binnen Europa.
En werkte dit dan? Ja als een tierelier! Binnen 6 weken kon ze duidelijk van alles beter, zoals lopen en opstaan, maar ze werd ook flexibeler. De mensen in het park in Tiel waren van te voren heel sceptisch, maar voor iedereen was de verbetering duidelijk te zien. En honden doen niet aan het placebo-effect.
Hieronder zie je hoe goed ze loopt.
Van de behandeling heeft ze al jaren plezier. Afgelopen september is ze 9 jaar geworden. Sinds haar 8e krijgt ze er wel weer pijnstillers bij, maar ze is nu een senior hondemeis en dan is dat niet erg. Ze heeft het ruim 5 jaar zonder kunnen doen, dankzij de goudacupunctuur! Om ervoor te zorgen dat je hond verminderde kans op dit soort problemen heeft, neem in elk geval nooit een rashond.
Ze heeft nog altijd veel schik in het leven. Haar grootste hobbies zijn in de weg liggen en door de viezigheid rollen. En balletjes natuurlijk!
Naschrift 8 februari 2018
Tinka is nu 12,5 jaar en still going strong. Ze kan nu niet meer zo hollen en ook wandelen niet al te ver. Dus hebben we sinds vorig voorjaar een hondenkar!
Dat is het ei van Columbus. Ze kan gewoon mee met de wandeling, want Akkie wil natuurlijk wel verder lopen dan alleen op en neer. En als we alleen met Akkie gaan, dan is ze zo sneu. Dus nu loopt ze mee, zo ver ze kan en dan geeft ze zelf aan dat ze in de kar wil. Om vervolgens als hare majesteit vervoerd te worden!
