…dat is helemaal nog niet zo slecht! Bij ons gaat dat in volledige harmonie, met 3 honden en 3 poezen.
De 2 poezen waren er het eerst. Toen we Tinka kregen, was dat even wennen voor Roos en Fleur. We hadden expres geen rashond genomen. Tinka was een pup, dus met enige moeite konden we haar leren dat de poezen niet mogen worden gejaagd. Zelfs al hollen ze zo leuk. Op hun beurt leerden de poezen af om te rennen voor de neus van de hond langs. Voorbij schrijden is het devies.
Daarna kregen we Douwe, speelkameraadje voor Tinka. Toen ze klein waren, deden ze dat ook.
Kijk Douwe onder de indruk zijn. Not. En Tinka houdt de oogjes stijf dicht, i.v.m. bliksemsnelle poezenpoot.
Toen kwam Akkie erbij en op de één of andere manier vinden de poezen hem het liefst. Misschien omdat ie een mannetje is. Hij moet altijd – tot vervelens toe volgens Akkie – geknuffeld en gekopt worden. Zijn blik hieronder zegt al “ZUCHT”…
Voor de rest wordt er vooral samen gedut.
Hoe we dat dan gedaan hebben? Het opvoeden van een hond is niet zo moeilijk want honden houden van duidelijkheid. Ik denk vooral een kwestie van grenzen stellen, vooral aan de honden want die zijn nou eenmaal groter. De katten zijn van nature al heel goed in het stellen van hun eigen grenzen. Daar moeten we af en toe opletten dat zij niet irritant tegen de hondjes doen: voor de neus heen en weer draaien, illegaal uit de honden-voerbak mee snaaien. Dat mag nooit, iedereen eet uit eigen bak.
Heb jij ook meerdere soorten huisdieren? Hoe gaat dat bij jou?