Het motto van deze blog: gooi nooit oude sieraden weg! Je weet maar nooit wanneer ze weer in raken. Of je kunt ze altijd ombouwen tot wat anders. Ik had vroeger een bakje vol met retro oorbellen uit de jaren 50, maar daarvan zijn de meeste inmiddels gesneuveld. Die waren van mijn oma en mijn moeder. Zelf heb ik nog een leuke collectie aan tachtiger en negentiger jaren oorbellen. Toegegeven, niet echt stokoud, je kunt het niet bepaald vintage noemen, maar ze zijn al wel knap gedateerd.

In de jaren 90 had ik diverse kantoorbanen. Aangezien ik geen gaatjes in de oren heb, droeg ik altijd van die flinke clips. Als secretaresse moest ik natuurlijk tig keer op een dag de telefoon opnemen. Dan zijn die oorclips helemaal niet handig want ze deden altijd “kleng” tegen de hoorn. Dus lag de rechter oorbel 80% van de tijd op mijn bureau. Je wilt ook niet weten hoe vaak ik in de pauze in de kantine zat met maar één oorbel in. Bij Akzo Nobel in Arnhem was de wandeling van mijn werkplek (gebouw De Enk, dat nu niet meer bestaat) naar de kantine zo’n 2 minuten, dus lamaar dan… Mijn representativiteit liet wel eens te wensen over.

Nu ik ze weer een keer in had om deze foto’s te maken, vond ik ze best zwaar, vooral beide goudkleurige. Dat is metaal. Tegenwoordig heb je veel meer gevarieerde materialen voor sieraden.
De blauwe oorbellen rechts zijn wel vijftiger jaren retro. Ik kijk altijd naar dat soort dingen op rommelmarkten. Je kunt de meeste sieraden ook prima ombouwen tot wat nieuws, zeker armbanden of kettingen. Soms zitten er van die aparte tussenzetsels in. Met nieuwe kralen werk je die leuk om tot wat origineels.
Bovendien doe je ook weer nieuwe ideetjes op.