… dat vindt tante Roos tenminste. Gisteravond in de tuin was het aangenaam kuieren. Ik maakte zelf ook nog even acte de présence, dan weten jullie dat ik niet alleen maar aan het werk ben. Zoals de vrouw.
Natuurlijk moest er ook weer zo nodig een hond mee. Nou ja, Maya lag niet in weg.
Kijk, hier zie je Roos afwegen welke boom is uitverkoren tot beklimming. Mja, de kleine appelboom biedt maar weinig uitdaging natuurlijk.
Ja, de kersenboom, prima, that’ll do! Even het aanloopje, ja tante Roos is ook niet meer de jongste he.
En jawel de spurt ging soepel over in het geroutineerd uitvoeren van “de gekke vijf minuten”. Een altijd verrassende kuur met mogelijk dubbele axels en schroeven. Of niet.
Het vastklampen aan een dikke tak behoort ook tot de mogelijkheden natuurlijk. Elegance is her middle name.
De afsprong heeft de vrouw helaas niet kunnen vastleggen met het zwarte kastje, maar dat was hooguit een 7- hoor. Niet alle pootjes tegelijk geland, een ongewenst zijstapje en helaas ook de buiging naar de jury vergeten. Nou ja, oud he, ik zei het al.
Die Roos die doet het toch maar! Wat een schitterende (en enorm grote) tuin hebben jullie zeg. Heerlijk.
Ha! What lovely pets! Hoping all is well. 😀