Zoveel nieuwe edelsteenkralen! Daarom had de vrouw geen tijd om te bloggen. Ach, dan schrijf ik toch even een stukkie. Dan steek ik ook eens een pootje uit de pels om de brokjes te verdienen. Niet dat ik dat echt nodig heb hoor, want ik vang net zo lief zelf mijn eten.
Ik lust eigenijk alles: muis, vogel, vis, konijn, hier en daar een molletje, maar alleen vers! Kakelvers, of piepvers, net hoe je het bekijkt. Die troep uit blik blief ik niet. Dat zou dan “wild” moeten zijn, nou, mij houden ze niet voor de gek hoor. Tante Fleur vangt ook graag een visje, maar op de één of andere manier zijn de baas en de vrouw daartegen.
De vijver is heilig, daar mogen we niet in hengelen. Jammer hoor, want die suffe vissen zwemmen volledig binnen poot-bereik.
Er is altijd wat te zien, da’s wel leuk. Net tv, maar dan veel spannender! Ik kijk veilig vanaf de kant, want ik wil geen risico op natte pootjes hebben.
Voor tante Roos is de vijver vooral een hele grote drinkbak…
